Woede 20

Het kon niet uitblijven, ook Siné Mensuel besteedt in het zojuist uitgekomen juni nummer aandacht aan belastingontduiking. De omslag toont iemand die laat weten: ‘Niets in de handen, alles in de zakken’. Het verhaal gaat dat er software bestaat, die de fraudemogelijkheden voor je opzoekt, om belastingbetaling te voorkomen. Met een paar ‘clickjes’ wordt dat voor je in orde gemaakt.

Op de omslag ook een verwijzing naar Claude Bartolone van de Parti socialiste (PS). Hij is voorzitter van het Franse parlement. In die hoedanigheid verdient hij 5500 euro per maand. Maar daar komen allerlei (aanzienlijke) bedragen bij, die bij zijn functie horen. In totaal betekent het dat zijn maandsalaris 18 665 euro bedraagt. Alleen over de 5500 euro wordt door hem belasting betaald. Siné Mensuel legt uit hoe dat in elkaar steekt. Hij blijkt een ware magiër te zijn:

Veiligheidsbusiness

Het maandelijkse interview wordt afgenomen met Claire Rodier, mede naar aanleiding van haar boek Xénophobie Business. Rodier is juriste en lid van de informatie- en ondersteuningsgroep van migranten (GISTI). Zij is tevens medeoprichtster van het Migreurop netwerk (een netwerk dat zich met migranten en migratie bezighoudt).

Uit het interview is op te maken dat wereldwijd ongeveer 450 miljard euro aan ‘veiligheid’ wordt besteed. De defensiebudgetten lopen wel terug waardoor er onder militairen ontslagen vallen, maar een aantal activiteiten worden weer geprivatiseerd. Onder ‘veiligheid’ valt ook het beheersen van migratie. Veel oud-militairen vinden in die sfeer op nieuw werk. ‘Controle van migranten’ is een beroep dat toekomst heeft? Ja, zegt Rodier. Vergeet niet dat er inmiddels wereldwijd een aantal ‘muren’ is gebouwd om migranten tegen te houden. Bij elkaar opgeteld gaat het om 18.000 kilometer. Moet allemaal bewaakt en onderhouden worden. Tel uit je winst. Rodier raakt niet uitgepraat.

Vigipirate

In dat interview kwam niet ter sprake Vigipirate, maar dat had makkelijk gekund. Vigipirate is een in 1978 uitgewerkt Frans binnenlands veiligheidsplan, ontwikkeld ten behoeve van het voorkomen en bestrijden van terrorisme. Het plan is sindsdien een aantal keren aangepast. Onlangs is een Franse soldaat tijdens een patrouille Vigipirate in Parijs met een mes aangevallen. Om dat in de toekomst te voorkomen stelt de cartoonist voor aan elke militair twee lijfwachten toe te voegen:

Een andere actualiteit is evenmin aan de aandacht van Siné Mensuel ontsnapt. De heisa over het Franse homohuwelijk. De verzamelde antihomohuwelijk-beweging telt tientallen duistere ultra extreemrechtse splintergroepen met fascistoïde opvattingen (‘ultra’ omdat ze het Front Nationale rechts inhalen en bereid zijn op personen gericht fysiek geweld te gebruiken):

De antihomohuwelijk-beweging radicaliseert.

 Andere actualiteiten. Op 14 juni zullen in Iran verkiezingen worden gehouden:

En de zomer komt er weer aan; de vakanties beginnen. Dat betekent: denk aan uw veiligheid en alert blijven, vandaar:

‘Ja, ik heb mijn geweer meegenomen. Het is om me tegen de inbrekers te beschermen.’

‘Het is altijd wanneer mensen met vakantie zijn, dat die lui actief worden…’

Islamoloog

Verder de gebruikelijke rubrieken en stripverhalen. En voor wie denkt al een tijdje niets over de islamoloog Tariq Ramadan gehoord te hebben, die kan zijn of haar hart ophalen in dit nummer van Siné Mensuel.

Deze islamoloog gaat door voor een briljante universitaire persoonlijkheid, een geleerde zelfs. Maar de oud-decaan van de letterenfaculteit van de universiteit van Genève moet daar om lachen. Toen hij in 1994 een concept van een proefschrift van Ramadam kreeg, zakte zijn broek af. Het was niet alleen helemaal niks, maar ook nog eens heel erg onbehoorlijk, merkt de oud-decaan op.

En toch gingen de gemeente Rotterdam en de Erasmus Universiteit Rotterdam (EUR) met Ramadam in zee. Zij waren van de man onder de indruk? De eerste huurde hem in als integratieadviseur en bij de EUR werd hij aangesteld als gasthoogleraar. Ook deze twee instellingen leerden nader met ’s mans capriolen kennis maken. Nu bezet Ramadam een leerstoel in Oxford.

Dat lijkt heel wat, maar het is een leerstoel die gefinancierd wordt door de emir van Qatar. Het emiraat is een dictatuur met de islam als staatsreligie. De leerstoel waarop Ramadam zit, draagt de naam van de emir (en dus: wiens brood men eet, diens woord men spreekt…). De voornaam van Ramadam is inmiddels gewijzigd van Tariq in Qatariq, lees ik in Siné Mensuel. Als de gemeente Rotterdam en de EUR nog iets over Ramadam willen weten, kunnen ze bij dit maandblad terecht.

[ThH]

SINÉ MENSUEL, nummer 21, juni 2013, 32 blz., prijs 4,80 euro.

Aantekening

Het genoemde boek van Claire Rodier is op deze site besproken; klik HIER. Voor de in het interview genoemde migranten en migratie organisaties treft men meer informatie op hun sites; voor GISTI, klik HIER, voor Migreurop, klik HIER.

 

Advertentie