Woede 21

‘De krant die pijn doet en dat voelt lekker’, de slogan waarmee Siné Mensuel zich verkoopt, is zojuist uitgekomen met een dik zomernummer. Mocht u in de komende weken in Frankrijk zijn, weet dan dat in elke ‘Maison de la Presse’, ook in het kleinste dorp, dit maandblad in de schappen ligt bij bladen als Libération en de vijand van Siné, Charly Hebdo. In Nederland is het niet in de losse verkoop, bij mijn weten. U kunt zich er wel op abonneren.

Schaf het zomernummer van Siné Mensuel aan als u in Frankrijk bent. Want waar u ook verblijft, u vindt in dit nummer altijd wel een adres van een hierin besproken wijngaard: vier pagina’s met 35 adressen van wijnboeren die ‘vin nature’ maken (geen pesticiden gebruikt, druiven met de hand geplukt). Jawel, u kunt eruit opmaken dat Siné een liefhebber is.

In een zomernummer horen, kennelijk, ook korte verhalen. Die kunnen mij niet bekoren, wat een persoonlijk oordeel is en niets aan de mogelijke kwaliteit van de verhalen beoogt af te doen. Politiek intrigerend is het artikel over de affaire Clément Méric, de jonge antifascist die door een extreemrechtse jongere in Parijs werd doodgeslagen.

De auteur van het artikel, Pierre Carles, bespreekt waarom de moord op Méric officieel uitgelegd wordt als het resultaat van een strijd tussen extreemrechts/extreemlinks. Evenwel, in de optiek van Carles verdoezelt men daarmee de fundamentele dimensie van het drama: de klassenstrijd.

‘Welke boksbeugel?’…’Maar dat is geen boksbeugel, het is de radiator van de plek waar ik mijn schooljaren doorbracht, dat dus!…’

Het maandelijkse interview wordt gehouden met André Langaney, een Franse geneticus, evolutiespecialist en schrijver over populairwetenschappelijke onderwerpen. Van hem is de titel ‘Ni dieux, ni maître dans l’évolution’. Het is niet voor het eerst dat voor hem in Siné een plaats wordt ingeruimd. Al in het tweede nummer van toen nog Siné Hebdo zat hij in de rubriek ‘DéDé-la-Nature’.

Geenszins vreemd is dan ook het antwoord op de slotvraag van het vraaggesprek in Siné Mensuel: ‘Waarom de religieuzen Darwin verfoeien? Wel de grote ontdekking van Darwin was, die van de natuurlijke selectie. Dit houdt in dat er in de natuur geen project vastligt, dat de natuur geen eindigheid of doel kent. Hij was dus de eerste die ontdekte, dat er in de natuur geen goddelijke orde is te onderkennen, die aan die natuur een bepaalde richting zou geven’. Het kan dus alle kanten op!

Een van de weinige dingen die de Heer nog kan doen is vanaf heel hoog, in een wijk in Rio de Janeiro (Brazilië), aangeven hoe groot de kloof is tussen arm en rijk:

‘Die is zo groot!’, wijst hij met zijn armen aan.

Rijken en armen komt men niet alleen in Brazilië tegen. Onlangs las ik dat er ook in Nederland directieleden zijn, bijvoorbeeld van een uitgeverij, die met een jaarsalaris van vijf miljoen euro naar huis gaan. Zo’n iemand verdient dus meer dan God. En let wel, dit is geen spotten: menen dat een dergelijk salaris je toekomt, dat is blasfemisch. Het bestaan van mensen met dit soort salarissen stimuleert wel ‘zwart werken’, leert Siné Mensuel:

Zwart werken, dat loont!

‘Breek in bij je baas!’

Naast de gebruikelijke rubrieken en strips nog een aantal zomer– kruiswoordraadsels en –spelen, voor jong en oud. En op de koopt toe nog een aanrader voor politici. Immers, ook voor hen treedt het zomerreces in. Wat zij kunnen doen: stoppen met het scheren van hun tong, zodat zij met hun cactus kunnen praten.

Het verlost ons, gewone stervelingen, van hun onvruchtbare gebazel. In september beginnen we gewoon met directe democratie, gebonden mandaat en personen met gezond verstand!

Optimisme! Wat is dat?

Thom Holterman

SINÉ MENSUEL nummer 22, juli/augustus 2013, 40 blz., prijs 5,90 euro

[Beeldmateriaal ontleend aan dit nummer]

Aantekening

De verwijzing naar het genoemde jaarsalaris treft men aan in een rubriek van Thomas von der Dunk in de Volkskrant van 6 juli 2013; voor de betreffende rubriek, klik HIER.

Advertentie