Draagmoeder Fabriek

‘Moeder India’ is ze gedoopt, het vruchtbare India. Gaat zij de baarmoeder van het rijke Westen worden? In de deelstaat Gujarat, de geboortestreek van Gandhi, biedt een kliniek de diensten aan van draagmoeders aan Westerse ouders, die geen kinderen kunnen krijgen. In slaapzalen voor tien personen verblijven  de straatarme vrouwen die tegen een vergoeding van 8000 dollar een kind dragen. De kliniek toucheert 20 000 dollar per kind. Zij draagt zorg voor de medische begeleiding van de vrouwen.

Deze gang van zaken vindt plaats op grond van een wet uit 2002, die de verhuur van de baarmoeder legaliseerde. Tot nu toe bestond er geen structuur voor een op grote schaal commercialiseren van het draagmoederschap. Maar dat gaat veranderen, want zo delen de initiatiefnemers van deze activiteit mee: iedereen blij.

Binnenbaarmoederlijke manifestatie

‘We waren beiden toch overeengekomen: geen nachtarbeid!’

De huurders van een baarmoeder zijn niet alleen verrukt over het feit dat zij wat voor de armen kunnen betekenen, maar ook dat zij nu over een kindje beschikken, zo valt over dit onderwerp uit het Franse weekblad Marianne van 19-25 oktober 2013 op te maken. Vijfhonderd baby’s heeft de kliniek inmiddels afgeleverd. De kliniek wordt geleid door…een vrouw.

Deze problematiek is ook aan de orde in het anarchistische weekblad Le Monde libertaire nummer 1719 (van 17 oktober–6 november 2013). Daar wordt de ideologische kant van deze vorm van neoliberale dehumanisering behandeld door Sandrine Goldschmidt, onder de titel ‘L’être et la marchandise’ (Het menselijk wezen en de handelswaar). In feite gaat het om een kritische bespreking van het boek (met dezelfde titel als het artikel) van de Zweedse feministe Kajsa Ekis Ekman. Dat boek heeft, zo maak ik op, een ruimere opzet dan alleen het draagmoederschap, want ook bijvoorbeeld de prostitutie – als vorm van verlening van diensten – komt aan de orde.

[ThH]

Advertentie