Bankiers, Financiers En Crimineel Gedrag. 2014 Keerpunt?

Tezamen met de beste wensen voor het nieuwe jaar, laat het januarinummer van Siné Mensuel zich niet de mogelijkheid ontgaan een terugblik op het afgelopen jaar te bieden. Wat is er aangenamer om melding te kunnen maken van het feit, dat zelfs een divisiecommissaris van politie bevestigt, wat het onafgebroken in vorige afleveringen heeft gekritiseerd: de streken van de ‘schurken zonder grenzen’.

Het begon met de ‘neutronenleningen’, een benaming door de Amerikaanse bankiers van Goldmann Sachs bedacht voor leningen toegekend aan kleine, onbemiddelde Amerikaanse huiseigenaren. De benaming is gerelateerd aan ‘neutronenbom’. Dat betreft een bom die personen kan doden zonder dat er schade wordt toegebracht aan de fysieke, materiële omgeving van die personen. In het economische jargon van de huizenmarkt verwijst de ‘neutronenlening’ naar het terugkopen van de huizen na de economische dood van de eigenaar.

Grote reclamecampagnes lieten mensen geloven dat iedereen eigenaar van een huis kon zijn, waarna de Amerikaanse bankiers met de armen van de Amerikaanse samenleving daarvoor leningen afsloten. Zelfs een werkloze van 65 jaar kon zo’n lening krijgen. Vervolgens, zo vertelt de hoge Franse politiefunctionaris (divisiecommissaris) Jean-François Gayraud, gespecialiseerd in witte boorden criminaliteit, hebben die bankiers deze leningen gecamoufleerd als aantrekkelijk financieel product. Dit geschiedde met de zegen van grote financiële noteringbedrijven als Fitch Rating. Deze producten werden duur verkocht aan andere onroerend goed financiers, die deze weer nog duurder bij hun clientèle onderbrachten.

We hebben meegemaakt dat dit stelsel geheel in elkaar donderde, maar de bankiers hebben niet alleen heel veel geld eraan verdiend, maar vergaarden later weer de bezittingen van de armen die niet meer konden betalen. ‘Tot op deze dag is geen enkele bankier ervoor strafrechtelijk veroordeeld’, zegt Gayraud. De moraliteit van het verhaal: de bankiers zijn niet alleen hebzuchtige individuen, maar, vervolgt Gayraud, de financiële crisis heeft zeker ook een criminele dimensie. De misdaad speelt niet langer een marginale rol in de zakenwereld, ‘het is tot norm verheven zoals andere normen’, verklaart de politiefunctionaris.

De schrijver van dit artikel in Siné Mensuel, Ian Hamel, heeft kennelijk onder het gehoor gezeten van Gayraud. Die introduceerde zijn boek Geostrategie van de misdaad (Paris, 2012). Van anderhalf uur luisteren naar Gayraud voel je koude rillingen over je rug lopen, zegt Hamel. En bedenk, we hebben met deze man niet te maken met een linkse opstandige rakker die zich tegen onrechtvaardigheden verzet.

We hebben hier van doen met een gepromoveerde jurist afkomstig van het Parijse Criminologisch Instituut. Hebben we het nu allemaal gehad? Neen. Neem alleen maar het volume van de financiële activiteiten van de Franse bank BNP Paribas, dat gekoppeld is aan ‘derivate’ producten (aan lucht dus), dan spreken we over 40 000 miljard euro. Hetzelfde geldt voor Barclay en de Royal Bank of Scotland. Wanneer mogen we de volgende ‘bancaire Fukushima’ verwachten? Niet te min: een goed 2014 toegewenst.

Hollande trekt zich evenwel nog verder terug…

‘Een goed 2012 toegewenst’

Daklozen

Het maandelijkse interview wordt afgenomen met Jean-Baptiste Eyrand, die zijn leven sinds 1986 wijdt aan slechtbehuisden en daklozen. In 1986 brandde door een criminele activiteit vier panden in Parijs af, waarbij 21 doden vielen. Met behulp van vrienden, onder wie een priester, een sociaal werker en ouders van enkele leerlingen, kraakte hij een paar panden ten behoeve van de door de brand dakloos geworden mensen.

In 1990 werd vervolgens een organisatie opgericht, ‘Droit au logement’ (DAL) (Recht op woning). Daar sloten zich weer bekende persoonlijkheden bij aan, onder wie de inmiddels overleden abbé Pierre. De activiteiten om slechtbehuisden en daklozen te helpen, zijn tot op deze dag nodig.

Natuurlijk wordt er bij acties teruggegrepen op wetgeving. Het probleem bestaat al sinds het eind van de tweede wereldoorlog, waarvoor in die tijd zaken wettelijk geregeld zijn, die heden nog ingeroepen kunnen worden. Maar juristen geven zich niet gauw gewonnen, zo blijkt hier onder:

‘Volgens de wet van 1945…’  ‘…ja, maar we leven niet meer in 1945!…’

Participatiesamenleving

Neen, we leven in 2014 en zijn, buiten onze wil om, de participatiesamenleving binnen geloodst door onze parlementaire vertegenwoordigers. Op de volgende wijze stapt een aantal van de participanten, het ‘volontariaat’ (volontair, vrijwilliger), die soort samenleving in:

Tegenstander

Toen François Hollande nog presidentskandidaat van Frankrijk was (2012) verklaarde hij: ‘Mijn echte tegenstander is de financiële wereld’. Die tegenstander heeft geen naam, zo las ik ergens, maar hij is wel makkelijk te herkennen weet Siné Mensuel:

Keerpunt in 2014?

Zal het in 2014 goed komen met het socialisme? Er zijn auteurs die positieve tekenen zien op grond van statistische gegeven. Zij houden rekening met een keerpunt voor links. Zo wordt in een artikel in Siné Mensuel verwezen naar een docent economie aan de Universiteit Parijs XIII, lid van de groep ‘Verbijsterde economen’, Cédric Durand, die opmerkt dat het kapitalisme niet ophoudt ideologisch terrein te verliezen. Een opinieonderzoek leert dat onder Amerikaanse jongeren tussen de leeftijd van 18 en 29 jaar 43% de voorkeur geeft aan het socialisme boven het kapitalisme. We zijn er nog niet, maar er gloort hoop. Siné Mensuel neemt alvast een voorschotje:

De wensen van Siné Mensuel voor Medef (de Franse variant van VNO/NCW).

‘Dames en heren schurken…’

Voor deze en vele andere onderwerpen en cartoons, kunt u terecht bij:

SINÉ MENSUEL nummer 27, januari 2014, 32 blz., prijs 5,50 euro.

[Beeldmateriaal ontleend aan het besproken nummer.]

Advertentie