Culturele Moslim Intellectuelen Gemuilkorfd. Steunbetuiging Aan Kamel Daoud

Het Franse dagblad Le Monde van 5 februari 2016 publiceerde van de Algerijnse schrijver en journalist Kamel Daoud een commentaar naar aanleiding van wat tijdens de Nieuwjaarsnacht 2016 in Keulen plaatsvond. Hij analyseert en bestrijdt het diepgewortelde seksisme in de Arabische wereld in zijn artikel, getiteld ‘Keulen, plaats van de fantasieën’. Een week later verscheen eveneens in Le Monde (van 12 februari 2016) een reactie op het stuk van Daoud van een collectief van universitaire docenten en onderzoekers. Mij verwonderde dat dit collectief niet op de feitelijke inhoud van Daoud’s zienswijze inging. In plaats daarvan kwam men met verwijten in zijn richting, in een artikel getiteld ‘De fantasieën van Kamel Daoud’. Ik had het idee hierop terug te komen, maar anderen hadden de kwestie reeds opgepakt. In het Franse weekblad Marianne van 18-25 februari 2016 verscheen een artikel waarin werd uitgelegd, dat Kamel Daoud onze steun verdient. En op de website Respublica trof ik een artikel aan van Didier Brisebourg, getiteld ‘Culturele moslimintellectuelen gemuilkorfd. Steun Kamel Daoud’. Dit artikel verschaft de kern van de kritiek die men op de tekst van het collectief kan loslaten. Hieronder verschaf ik mijn vertaling ervan. [Th.H]

Pervers islamofobisch verwijt van het collectief

                         Kamel Daoud

[Didier Brisebourg]: De controverse rond de geschriften van Kamel Daoud en zijn persoon, openbaart een moordende stand van zaken voor de intelligentie en vrijheid. Ik vat de zaak heel kort samen. Ik spreek niet over Kamel Daoud, noch over die van zijn aanklagers. Ik verwijder de nuances en nodigen u uit om zelf te oordelen en zelf de teksten te lezen waarnaar hier wordt verwezen. Mijn doel is om het perverse mechanisme te onthullen hoe dodelijk het verwijt van islamofobie (angst voor de islam) is voor de cultuur.

Tijdens de Nieuwjaarsnacht van 2016 zijn in Keulen vrouwen seksueel misbruikt. Pas in Duitsland aangekomen vluchtelingen, waarvan het grootste deel van de islamitische cultuur, werden rap beschuldigd van geweld tegen vrouwen. Terwijl de controverse toenam, verheugden extreem-rechtse partijen zich daarop mede om de opvang van de vluchtelingen door Angela Merkel aan de kaak te stellen. Sommige feministische organisaties werden vervolgens beschuldigd over de affaire te zwijgen op grond van het feit, dat zij de anti-immigranten discussie niet wilden aanwakkeren. De linkse ‘beweging’ maakte zich zorgen over een manipulatie van de feiten ten behoeve van xenofobe doeleinden.

De Algerijnse schrijver en journalist Kamel Daoud die in Oran (Algerije) woont, publiceerde twee teksten waarin hij de huidige islam beschuldigt seksuele onderdrukking te creëren. De intentie van die onderdrukking is het mannelijke geweld versus de vrouw te cultiveren en om van de vrouw een factor te maken die kan worden verwaarloosd, gedood, gesluierd of binnengehouden. Hij beschuldigt in het bijzonder het islamisme ervan een relatie tot de vrouw te onderhouden die pornografisch en gewelddadig is. Op 12 februari 2016 publiceert een collectief daarop een aanklacht tegen Kamel Daoud. Deze tekst is symptomatisch voor het gebruik van het woord ‘islamofobie’. De tekst van het collectief illustreert perfect het mechanisme van de vernietiging van de vrije gedachte. Dit mechanisme is opgenomen in onderstaande citaat:

‘Na andere Algerijnse schrijvers als Rachid Boudjedra of Boualem Şansal, bemoeit ook Kamel Daoud zich in zijn hoedanigheid van seculiere intellectuele woordvoerder van een minderheid in zijn land, met de dagelijkse strijd tegen een soms gewelddadig puritanisme. In de Europese context neemt dit de vorm aan van een islamofobie die een meerderheid vormt. Dit het geval zijnde, waarschuwen wij voor de algemene trend in de Europese maatschappijen om dit seksueel geweld een racistisch karakter te geven (racialiser).’

Kamel Daoud wordt beschuldigd van het voeden van islamofobie in Europa. Hoe? Omdat hij zich seculier gedraagt in zijn land en dit ook zegt te doen. Onder het mom van de door het collectief naar voren geschoven islamofobie, zou men dus niet de islamitische samenlevingen mogen onderzoeken hoe die zich verhouden tot de vrouw. Dat wil zeggen dat er geen kritiek op de islam en islamitische samenlevingen mag worden geuit, Algerije inbegrepen, die daardoor islamofobie in Europa zou het genereren. Maar hoe zou Kamel Daoud kritiek kunnen uiten op het gedrag in de maatschappij waarin hij leeft ten opzichte van de vrouw, als hij niet die meerderheidscultuur mag bekritiseren? Hoe zou hij zijn eigen meerderheidscultuur kunnen beschuldigen zonder te vallen tegelijk onder de beschuldiging van islamofobie bedrijven?

We zien dat dit onmogelijk is: elke kritische discussie op de islam vanuit een seculier oogpunt valt noodzakelijkerwijs onder de beschuldiging van islamofobie. Dit is een gruwelijke valstrik die het collectief opstelt.‘Seculiere burgers in islamgebied, zwijg!’. Dit is het bevel van de Parijse universiteit voor het vrije denken in moslimlanden.

Dit is een ontkenning van de vrijheid van denken en spreken, ontkenning van de vrijheid van meningsuiting, een fatwa tegen reformistische denkers in de islam, een machinatie gelijk stalinistische processen. Dit heeft ten minste twee gevolgen.

Niet alleen de Europeanen zouden zo ‘nuttige idioten’ zijn, niet in staat om voor zichzelf te denken wat onder racisme valt en wat onder kritiek. Maar dit is tegelijk de afwijzing van interne kritiek in de moslimwereld. Welnu, er zijn ook moslim intellectuelen aanwezig die op hun eigen cultuur kritiek uitoefenen, net zo als er intellectuelen in Europa zijn, die in staat zijn om hun eigen cultuur te kritiseren.

Kamel Daoud is al het slachtoffer van een fatwa, enkele jaren geleden uitgesproken door een imam van integristische huize, die hem ter door dood veroordeeld. Men zou een steunbetuiging verwachten van het universitaire collectief voor een slachtoffer van de islamitische veroordeling. Maar neen, niets ervan.

Men kan zodoende heel goed zien waartoe het woord ‘islamofobie’ hier dient. Het wordt gebruikt om de intellectuelen van de moslimcultuur, die een kritische blik op hun eigen cultuur en de islam hebben, te muilkorven. Het is daarom dat wij met hen moeten vechten tegen racisme en met hen de democratie, vrijheid, secularisme en broederschap te verdedigen, in Algerije en elders. Er zijn ook islamitische denkers die Daoud Kamel steunen, laten wij met hen samenwerken.

Didier Brisebourg (vertaling Thom Holterman)

Bron: de website van Respublica (inclusief noten).

Aantekening:

De salafistische imam die de executie van Kamel Daoud uitsprak is onlangs veroordeeld tot een gevangenisstraf van zes maanden. Zie voor het bericht daarover Le Point International.

Advertentie