Goodman Kroniek 4. ‘Jullie Zijn De Gevaarlijkste Mensen’. Een Bericht Aan Het Militair-industriële Complex

               Paul Goodman

We zien en horen Noam Chomsky heftig het hedendaagse Amerikaanse dominante systeem aanvallen. En terecht. Het is goed om te bedenken dat Chomsky in de Amerikaanse anarchist Paul Goodman (1911-1972) een waardig voorloper had. Goodman had zich, net als Chomsky, ook met taal beziggehouden, maar dan als dichter en in de vorm van literatuurkritiek. Hij was Gestalt-psycholoog en prominent maatschappijcriticus.

 In oktober 1967 werd Paul Goodman uitgenodigd een inleiding te houden tijdens een symposium over ‘Onderzoek en ontwikkeling in de jaren 1970’. De organisator van het symposium was ‘The National Security Industrial Association’, een club die in 1944 was opgericht met het doel verbinding te onderhouden tussen de wapenindustrie en de (Amerikaanse) regering [in die tijd betrof het ongeveer 400 leden omvattend, natuurlijk, de grote vliegtuigbouwers, de elektronicagiganten, de automobiel-, olie- en chemische industrie, maar ook delen van de voedselindustrie, kortom ‘business as usual’ in deze wereld].

De tekst van de inleiding van Paul Goodman is integraal gepubliceerd in het Engelse tijdschrift Peace News (van 15 december 1967). De titel ervan luidt ‘A message to the military-industrial complex’. Zijn inleiding wordt gepresenteerd onder een uitspraak van Goodman: ‘You are the military industrial of the United States, the most dangerous body of men at present in the world’. De tekst is ook opgenomen in zijn Drawing the Line, 1977 onder de titel ‘A Causerie at the Military-Industrial’. [ThH]

‘Nog een vraag?’

De gevaarlijkste mensen

Goodman was gevraagd te spreken over ‘Planning betreffende de socio-economische omgeving’. Hij wijst erop dat hij sterk twijfelt dat hij mag verwachten dat zij ‘pick my brains for any profitable ideas’ (dat zij iets van hem willen opsteken). Hij weet ook dat het eerder er om gaat met zijn aanwezigheid de indruk te wekken, dat het een breed opgezette discussie betreft. Maar hoe samen te werken met een militair-industriële club, vraagt hij zich af en wel gedurende de Vietnam-oorlog in 1967. Het deed hem besluiten om hen eenvoudig te confronteren met wat hij dacht en hen dat te vertellen.

Hij verwijt hen geen enkele persoon onder de dertig te hebben uitgenodigd, hoewel het over de toekomst moet gaan. Aanhakend bij de verschillende doelstellingen van de uitnodigende club zoals (a) de Amerikaanse democratie te laten herleven, (b) de meerderheid van de wereldbevolking te redden die onder de heersende armoede lijdt en (c) de overlevingskans van de mensheid te verzekeren, merkt hij op dat dit soort doelen onderzoek en experimenteren vereist…maar niet door jullie.

‘Mensen als jullie, gaat hij voort, zijn er ongeschikt voor vanwege jullie andere aangegane verplichtingen, jullie ervaring, jullie gebruikelijke methodes, jullie instelling en morele gezindheid. Jullie zijn de militair-industriële macht van de USA, de meest gevaarlijke mensen in deze wereld. Jullie voeren niet alleen onze rampzalige politiek uit, maar zijn ook nog eens de gewelddadige lobby voor die politiek. De beste dienst die jullie kunnen bewijzen is je zo snel mogelijk uitvlakken en je plaats vrijmaken voor mensen die beter gekwalificeerd zijn’.

Goodman herinnert hen eraan dat als we onze hersens en geld hadden gestoken in elektrische auto’s, dan hadden er nu elektrische auto’s op de weg gereden. […] Sommige toehoorders begonnen te roepen: ‘Wie zijn die we?’, waarop Goodman antwoordt: ‘Ik en die jonge mensen hierbuiten!’.

Dit was een inleiding van Paul Goodman uit 1967, we zijn inmiddels een halve eeuw verder…

[ThH]

Meer over Paul Goodman lezen, klik HIER.

Advertentie