Veiligheidsstaat Om Gezondheidsredenen?

‘Om voor de hand liggende gezondheidsredenen reageert de staat met steeds meer wetten, beperkingen, bevelen, tegenmaatregelen en boetes. Je wilt met twee of drie vrienden gaan eten in een klein restaurant met doordachte beveiliging: niet goed! Het kind van de ober zonder baan staat in de rij bij de zelfbedieningsbalie van zijn school: goed! U wilt iets gaan drinken met uw collega’s van de werkplaats op de hoek van de bistro: niet goed! Je werkt op het werk naast je collega’s: goed! Niet blij ermee, ga je naar een demonstratie en maak je een foto van de agenten die op een op de grond liggende demonstrant aan het rammen zijn: niet goed. De staat wil je verbieden om die foto’s te maken: goed!’. Aldus leert het redactioneel van het nieuwe nummer van het Franse anarchistische maandblad Le Monde libertaire (nr. 1823, december 2020).

Laten we hopen dat deze toekomst, die ze ons willen opleggen, ons bespaard blijft. Want die ziet er dan, gelet op de voorkant van Le Monde libertaire, zo uit: Bewaking alom die de spertijd controleert. Een bewaker geeft de reden: ‘Ik verzeker u – er rest u alleen nog het recht om te werken.’ De veiligheidsstaat heeft de macht overgenomen om gezondheidsredenen. Gezondheidszorg als smoes voor brutale overheersing. Het moet blijven bij ‘mondkapjes’ en wat niet het mom voor ‘muilkorven’ mag zijn.

Het dossier in dit nummer gaat over gezondheidsredenen onder meer om de coronacrisis te bedwingen. Dat is het punt niet. De statelijke griep was evenwel al een pandemie. Die grijpt nu nog meer om zich heen, om zich nog dikker te maken in de vorm van een uitzonderingsstaat om gezondheidsredenen. Worden daarbij niet (ja dus) grenzen overschreden, die aan het idee van de rechtsstaat sterk afbreuk doen?

Op diverse manieren wordt deze kwestie in Le Monde libertaire ingegaan. Hoewel het gaat om de Franse situatie is de matrix ervan gelijk aan die van Nederland – wat ver kan gaan zo blijkt uit de Toeslagenaffaire: grondbeginselen van de rechtsstaat zijn met voeten getreden, zo concludeert de parlementaire onderzoekscommissie. Vier ministers waren daar de leidinggevenden bij. De uitzonderingsstaat geeft dit soort volstrekt onbetrouwbare lui nog meer macht dan ze zich al toe-eigenen. En het paradoxale: drie van hen gaan gewoon, wanneer hun medestanders dat zien zitten, als lijsttrekker mee doen in de komende verkiezingen…

Varkenspest heerst nog steeds!

Verder vindt u uiteraard in dit nummer ook de gebruikelijke rubrieken over sociale strijd, naast onderwerpen geschreven om over na te denken en boekbesprekingen.

[ThH]

Le Monde libertaire, nr. 1823, december 2020, 56 blz., prijs 4 euro.

Advertentie